ספרי כ"ק אדמו"ר > לקוטי שיחות > כרך לט > הוספות - ביאורים בלקוטי לוי"צ... > הוספה - ביאורים באגרת התשובה > 161

הוספה - ביאורים באגרת התשובה*

רובם — משיחות שנת תשכ"ט, נעתקו עפ"י רשימות השומעים**.

אגרת התשובה:

א. "אגרת התשובה" איז דער דריטער חלק פון תניא, ווי עס שטייט אויפן שער­בלאַט פון תניא (הוצאת זאלקווי, תקנ"ט — דעם ערשטן מאָל ווען מען האָט געדרוקט דעם אגה"ת (מהדו"ק)) "והוא חלק שלישי", און אַזוי אויך אויף די כותרת פון אגה"ת (הוצאת שקלאוו תקס"ו — דעם צווייטן מאָל ווען מען האָט געדרוקט אגה"ת — מהדו"ת) "לקוטי אמרים חלק שלישי". ביז אַז ער ווערט אָנגערופן מיט דעם נאָמען אויך דורך רבותינו נשיאינו (ראה לקו"ת שה"ש לא, ג: סש"ב ח"ג. סה"ש תש"א ע' 143. ועוד).

ענינים פון תורה — ובפרט נאָך אַז דער ספר התניא איז דער תורה שבכתב פון חסידות (ראה בארוכה "קיצורים והערות" ע' קיח ואילך) — זיינען דאָך בתכלית הדיוק, איז דאָך מובן, אַז אויך דאָס וואָס דער אגרת התשובה איז דער דריטער חלק, וועלכער קומט נאָך די פריערדיקע צוויי חלקים, איז בדיוק.

ב. איז דער ביאור אין דעם בדא"פ:

אין דעם ערשטן חלק פון תניא איז מבואר דער ענין המדות, ווי יעדער איד קען מעורר זיין אהבה ויראה, און דורך דעם מקיים זיין רמ"ח מצות עשה און שס"ה מצות לא תעשה.

דער צווייטער חלק איז כשמו — "שער היחוד והאמונה" [און די נקודה אין דערוף איז האמונה, וכהסיום בההקדמה "האמונה. . ביחודו"], וואָס "אמונה" איז מורה לספירת המלכות (כידוע בענין אמת ואמונה) ושייכת אלי'. וואָס דעריבער, איז אין צווייטן חלק מבואר דער ענין היחוד, אַז "בשמים ממעל ועל הארץ מתחת אין עוד", וואָרום וויבאַלד אַז מלכות איז דאָך שוין אַ שרש אויף מקום און זמן (שעהיוה"א פ"ז), און "אין מלך בלא עם", ווי דער אַלטער רבי איז מפרש (שעהיוה"א שם) "עם מלשון עוממות שהם דברים נפרדים", קען דאָך זיין אַ נתינת מקום לטעות, דאַרף מען דאָרטן באַוואָרענען דעם ענין היחוד.

(משא"כ אין די מדות שלמעלה מהמלכות, וויבאַלד אַז "כל בחינות אלו (מקום